Historia Coupe, zaczyna się jeszcze we Włoszech. Tak naprawdę, to właśnie jego protoplasta, był jednym z dwóch pierwszych prototypów Poloneza, stworzonych przez Centro Stile Fiata (powstały dwa prototypy – jeden przypominający późniejsze 3D, a drugi przypominający późniejsze Coupe). Mimo, że koncept z 1975 trafił do Polski i przechowywany był w zakładach OBRSO w Falenicy, to dzisiaj niestety nie wiadomo co dalej się z nim stało. Wróćmy jednak do seryjnej (a raczej krótkoseryjnej wersji tego auta). Produkcję Coupe, możemy podzielić na dwa etapy. Pierwszy – w 1981 roku i drugi w 1983 roku. Niewiadomo, ile egzemplarzy powstało dokładnie, ale prawdopodobnie nie była to liczba większa niż kilkadziesiąt sztuk. Wizualnie, samochód posiadał szerszy, chromowany słupek boczny, niż wersja 3D, dłuższe drzwi (takie jak w Trucku), oraz przednią część nadwozia, łudząco podobną do tej jaką w latach późniejszych stosowano w modelu przejściowym (metalowy nosek, miał nieco inny kształt, patrząc na niego z boku, choć również montowano go w pierwszych przejściówkach). Boczna część nadwozia, z powodu zastosowania tylko jednej pary drzwi, również została przeprojektowana – inaczej wyglądały przetłoczenia błotników, pozbawione charakaterystycznej plastikowej, czarnej kratki, a tylne szyby boczne były uchylane. Różnice we wnętrzu, w odniesieniu do hatchbacka, sprowadzały się do zastosowania innych, składanych foteli, inne tapicerki i boczków drzwiowych, zaślepki na kierownicy z przetłoczeniami i innych zegarów. Prawdopodobnie, większość Coupe wyprodukowano w kolorach pomarańczowym i szarym. Mechaniczne, był to właściwie ten sam samochód. W aucie, montowano dwa silniki beznynowe o pojemnościach 1.5 (75 KM i w wersji X – 82 KM, skrzynie 4 i 5 biegowe) oraz 2.0. Zawieszenie, pozostało bez zmian.
Coupe wykorzystywane było w rajdach. I tutaj ciekawostka – część rajdowych Coupe, miala przednią część nadwozia od ,,zwykłego” Poloneza (podobno ten typ atrapy ,,lepiej łapał powietrze”). Boczne szyby tylne, były jednolite i wykonane z pleksiglasu. Pod maską rajdowej wersji tego auta, znaleźć można było silnik 2.0 DOHC, ze sprężarką Volumex G60 i kłową skrzynią biegów.
Oznaczenia VIN: B02… (np.B02AAA a dalej cyferki) ale większość zachowanych egzemplarzy posiada kod od wersji 3D, czyli B02… (być może przyczyną są jakieś kwestie związane z homologacją tych aut do sportu).
Do dziś zachowało się ich kilkanaście i na szczęście wszystkie z nich są w rękach kolekcjonerów związanych od dawna z tematem. Wiadomo, że dwa auta zostały zezłomowane (jeden egzemplarz stał na szrocie w Dąbrowie Górniczej, drugi w Poznaniu) a jedno… skradzione.
Ciekawostka: Coupe na taśmie montażowej w FSO możemy zobaczyć przez chwilę w serialu ,,Siedem życzeń„.
Wersje 2.0 to prawdopodobnie wyłącznie zbudowane przez OBRSO dla sportu. Cywilne coupe z 1983- te znane, miały wszystkie silniki 1.5AB
Fajnie z tm wszystkim, ale szkoda FSO i OBRSO…kawał motoryzacji – nawet czesi przetrwali, a my słabo…byłem dziś rano zajawkowo pod szlabanem byłego OBRSO w Falenicy…przebudowa trwa – będą hale na wyjnajem bla badylarzy…:-(…łezka w oku…
a polonezy 2.0 były takze służbówkami dla dygnitarzy i dyrekcji FSO – mój wujek taką jeździł z kierowcą do dyspozycji 24h…
Pamiętajmy jeszcze w trzecim zezłomowanym w Rybniku około 1997 roku – kolor czerwony